Poezja i Dramat

Wybór poezji światowej w tłumaczeniu na śląski wg Mirosława Syniawa.M.in. poezja następujących autorów: Horacy, Angelus Silesius, William Blake, Iwan Kryłow, Joseph Von Eichendorff, John Keats, Henry David Thoreau, Giacomo Zanella, Frédéric Mistral, Rosalia De Castro, Jaroslav Vrchlický, William Butler Yeats, Patrick Henry Pearse, Osip Mandelsztam, Siergiej Jesienin 

Tomik "Jestem Takim człowiekiem" to zbiór tekstów piosenek. Jak widzi świat osoba, która porusza się na wózku, jakie ma marzenia, problemy, czy naprawdę tak bardzo się różni od pełnosprawnymch?Wiktor Okrój - urodzony 18 września 1990 roku w Krakowie. Autor wierszy i tekstów piosenek. Poezję zaczął uprawiać pod wpływem piosenki Tomasza Szweda pt. „Poradnik początkującego kierowcy”, którą usłyszał w programie pierwszym Polskiego Radia w październiku 2006 roku. Uczestnik sp...

"Brudnomaszynopis" to zbiór tekstów odgrzebanych w szufladzie, napisanych w czasach, gdy internet był przywilejem, a poezję pisało się na maszynie. Większość wierszy została odtworzona z takich właśnie notatek na brudno, utrwalonych przed laty nie na komputerze, nie piórem, nie długopisem, ale właśnie na maszynie. Autor zbioru, Marcin Mały, laureat XV Ogólnopolskiego Konkursu Poetyckiego im. H. Poświatowskiej w Częstochowie i nominowany do nagrody głównej II edycji...

Zbiór zawiera przekład 55 wierszy 10 znamienitych chińskich poetów żyjących pomiędzy VII, a IX wiekiem. Przekładu z oryginału chińskiego dokonał sinolog i dyplomata Aleksy Dębnicki (1916-1991).

Druga część tryptyku "trzy pogrzeby"Czytam te wiersze – trudne, dążące do maksymalnej kondensacji sensu, a równocześnie jakby niechętne poetyckiemu efektowi – i nie umiem odpędzić myśli: dalej tylko milczenie. W obliczu milczenia zawodzą wszelkie klasyfikacje i miary: kalekie płody estetyki. Pozostaje ciało i język, który z ciała bierze swój początek. Najpierwsze metafory, surowy budulec. Granica między nimi to wielki temat tej poezji. Może nie o granicy zresztą należałoby w ...

Trzecia część tryptyku "trzy pogrzeby"Tytuł książki poetyckiej Karola Samsela, echo utopijnego projektu Jima Jonesa, sugeruje rewizję jednego z wielkich marzeń nowoczesności. Marzenia o świecie koniecznym – świecie oczyszczonym z przypadku. W tym sensie poetycki idiom autora nie uległ zmianie. Za maskami, które podmiot nakładał w przeszłości, kryli się przecież kolaboranci i mordercy, zdrajcy i gorliwi słudzy ideologii: nowoczesne wcielenia biblijnego łotra. Punkty orientacyj...

pierwsza część tryptyku "trzy pogrzeby"„Bete, Herr. Wir sind nah” – pisał Paul Celan. Więdnice, choć patronują im ostatnie wersy Celanowskiego Tenebrae, nie są modlitwą bluźniercy. Przekleństwom odpowiada cisza. „Boże mojego serca, już mnie nie wysłuchasz”. Pustka, w której przemawia poeta, odbiera miarę i znaczenie nawet profanacji. Profanowanie pustki jest zaś tylko szaleństwem. Szaleńcem jest także ten, kto szuka ocalenia w literaturze. Wszak „ojcem kłamstwa jest pisarz i ...

UWAGA! e-book jest skanem zapisanym w formacie PDF.Atalanta – w mitologii greckiej piękna uczestniczka łowów kalidońskich, której Meleager przyznał głowę dzika. Według arkadyjskiego mitu Iasos ojciec Atalanty chciał mieć tylko synów, rozczarowany narodzeniem się dziewczynki, porzucił ją więc na górze Partenion. Niemowlę wykarmiła niedźwiedzica, zesłana przez boginię Artemidę. Znaleźli ją potem myśliwi, którzy ją przygarnęli i wychowali. Po dojściu do pełnoletności Atal...

Czterdzieści cztery nowe wiersze wybitnego poety, współtwórcy nurtu Nowej Fali, w którego twórczości wciąż sporo pozostaje do odkrycia. Obchodzący w tym roku siedemdziesiąte urodziny autor spogląda w tych wierszach wstecz, rozdzierająco dokumentuje swój bunt wobec śmierci żony, wspomina studencką przyjaźń z Rafałem Wojaczkiem i pokazuje poetyckie fotografie z minionego świata. Wczesnej twórczości Kronholda niektórzy, w zgodzie z ówczesną modą, zarzucali sentymentalizm. Dziś...

Dwa rody, zacne jednako i sławne - / Tam, gdzie się rzecz ta rozgrywa, w Weronie, / Do nowej zbrodni pchają złości dawne, / Plamiąc szlachetną krwią szlachetne dłonie / Z łon tych dwu wrogów wzięło bowiem życie, / Pod najstraszliwszą z gwiazd, kochanków dwoje, / Po pełnym przygód nieszczęśliwych bycie / Śmierć ich stłumiła rodzicielskie boje. / Tej ich miłości przebieg zbyt bolesny / I jak się ojców nienawiść nie zmienia, / Aż ją zakończy dzieci zgon przedwczesny, / Dwugodzin...

Z gwiazd obłąkanych, / Z włosów czesanych / Iskry padają / Jak z polskiej szabli, / Widzą je diabli, / Odpowiadają / Błyskami chmur. / Lecą - świst piór / Buki ugina. (fragment)

Rozerwane ułamki niniejszego poematu, składają powieść o smutnych losach branki muzułmańskiej, która za niewierność ukarana została sposobem tureckim, utopiona w morzu, i której zgonu pomścił się kochanek jej, młody wenecjanin (Fragment przedmowy autora)

Jak mało malin! a jakie czerwone / By krew. - Jak mało - w którą pójdę stronę? / Nie wiem... A niebo jakie zapalone / Jak krew... Czemu ty, słońce, wschodzisz krwawo? / Noc wolę ciemną niż taki poranek... / Gdzie moja siostra?... musiała na prawo / Pójść i napełnić malinami dzbanek, / A ja śród jagód chodzę obłąkana / Jakąś rozpaczą i łzy gubię w rosie. (fragment)

Antygona – tragedia Sofoklesa z roku 442 p.n.e.. Nazywana jest tragedią władzy i klasyfikowana jako chronologicznie ostatnia z cyklu trzech tragedii tebańskich (Król Edyp, Edyp w Kolonie, Antygona) opartych na mitach o tebańskim rodzie Labdakidów. Cała tragedia rozgrywa się w ciągu 24 godzin, przed pałacem królewskim w Tebach. (Wikipedia)

-- Bardzo proszę... mocium panie... / Mocium panie... me wezwanie... / Mocium panie, wziąć w sposobie, / Mocium panie... wziąć w sposobie, / Jako ufność ku osobie... / Mocium panie, waszmość pana, / Która, lubo mało znana... / Która, lubo mało znana... / (...) Niech cię czarci chwycą / Z taką pustą mózgownicą! / „Mocium panie” - cymbał pisze! (Fragment)

Nie wszystko złoto, co się świeci z góry, / Ani ten śmiały, co się zwierzchnie sroży: / Zewnętrzna postać nie czyni natury, / Serce, nie odzież, ośmiela lub trwoży. / Dzierżały miejsca szyszaków kaptury, / Nieraz rycerzem bywał sługa boży, / Wkrada się zjadłość i w kąty spokojne - / Taką ja śpiewać przedsięwziąłem wojnę. (Fragment)

Gniew Achilla, bogini, głoś, obfity w szkody, / Który ściągnął klęsk tyle na greckie narody, / Mnóstwo dusz mężnych wcześnie wtrącił do Erebu, / A na pastwę dał sępom i psom bez pogrzebu / Walające się trupy rycerskie wśród pola: / Tak Zeusa wielkiego spełniała się wola / Odtąd, gdy się zjątrzyli sporem niebezpiecznym / Agamemnon, król mężów, z Achillem walecznym. (Fragment)

Twórczość Zielińskiego zalicza się do drugiego pokolenia romantyków polskich. Największą popularność uzyskał "Kirgiz", który idealnie trafiał w gusta ówczesnych odbiorców, oferując orientalny kostium, apologię wolności, dychotomię miłości i zemsty. Była to ostatnia w literaturze polskiej manifestacja klasycznej powieści poetyckiej, zbudowana na bajronicznym modelu zemsty. W utworze można odnaleźć nawiązania do mickiewiczowskich Sonetów krymskich, Marii Malczewskiego, a także ...

Hamlet (ang. The Tragedy of Hamlet, Prince of Denmark, Tragedia Hamleta, Księcia Danii) – tragedia Williama Szekspira napisana na przełomie XVI i XVII wieku, jeden z najbardziej znanych dramatów, arcydzieło teatru elżbietańskiego. Od samego powstania Hamlet jest jednym z najczęściej granych utworów teatralnych, a rola Hamleta – ze względu na objętość tekstu, dużą ekspresję i bogatą osobowość postaci – uważana jest za sprawdzian dojrzałości i umiejętności aktorskich. Z Hamleta...

Otello (ang. Othello) – tragedia Williama Szekspira napisana prawdopodobnie ok. 1602-1604 r. Tytułowym bohaterem sztuki jest Maur, który żeni się z córką weneckiego senatora, Desdemoną, choć żona pozostaje mu wierna, Otello, za sprawą intryg, zaczyna podejrzewać ją o cudzołóstwo i daje się ogarnąć obsesyjnej zazdrości. (Wikipedia)

Muzo! Męża wyśpiewaj, co święty gród Troi / Zburzywszy, długo błądził i w tułaczce swojej / Siła różnych miast widział, poznał tylu ludów / Zwyczaje, a co przygód doświadczył i trudów! / A co strapień na morzach, gdy przyszło za siebie / Lub za swe towarzysze stawić się w potrzebie, / By im powrót zapewnić! Nad siły on robił, / Lecz druhów nie ocalił: każdy z nich się dobił / Sam, głupstwem własnym. Czemuż poświęcone stada / Heliosowi pojadła niesforna gromada? (Fragment)

„Marzyciel” Piotra Sitnika to poezja współczesna. Autor w swoich wierszach zastanawia się nad miejscem człowieka w świecie i wpływem jego decyzji na otaczającą go rzeczywistość. Mówi również o tym jak rozczarowany jest doczesnością i zachwyca się tym, co nieuchwytne. Nie ma jednego źródła naszego wewnętrznego bólu. Przyczyny zgryzot są różnorakie: niektóre wypływają ze świata, inne produkujemy sami. Jaki wpływ na naszą psychikę ma zmaganie się z trudami dnia codziennego? Ja...

To prawda, że poezję można dzielić tylko na wiersze dobre i na wiersze złe. Na takie, których obrazy na zawsze zapadają w pamięć i takie, których wodospady słów bezgłośnie rozpływają się w nicości. Ale jednak liryka erotyczna dzieli się wyraźnie na męską i kobiecą! Można zastanawiać się, czy piękny obraz poetycki łzy wielkiej jak wszechświat, branie się gwiazd za łby i stwierdzenie, że nie potrafię tylko ocalić siebie od niechcenia – powiedział poeta czy poetka?. Lecz okre...

Przejmująca opowieść o trudnej relacji łączącej studenta szkoły teatralnej i jego nauczyciela. Przyszły aktor odbywa próby do przedstawienia dyplomowego i podobnie jak grany przez niego Raskolnikow – bohater „Zbrodni i kary” – dotyka granic, o których istnieniu dotąd nie myślał. Przewrotna i podstępna gra ma uświadomić przyszłemu adeptowi sztuki aktorskiej, że jedynie bezwarunkowe poświęcenie, ból i prawda doprowadzić go mogą do sukcesu i wielkiej sztuki. „...