Człowiek nazywał się Thorsteinn i pochodził ze wschodnich fiordów. Był młody i sprawny. Opuścił Islandię i udał się do Norwegii, chcąc pojechać do Rzymu. Dotarł do Danii i dowiedział się, że przebywa tam król Magnus Dobry i toczy bez przerwy ciężkie boje.
(fragmenty tłumaczenia Opowieść o Thorsteinnie ze wschodnich fiordów)
Człowiek nazywał się Thorsteinn i pochodził ze wschodnich fiordów. Był młody i sprawny. Opuścił Islandię i udał się do Norwegii, chcąc pojechać do Rzymu. Dotarł do Danii i dowiedział się, że przebywa tam król Magnus Dobry i toczy bez przerwy ciężkie boje. Pewnego dnia Thorsteinn szedł swoją drogą i zobaczył człowieka stojącego pod dębem, atakowanego przez czterech innych. Człowiek broniłsię bardzo dzielnie. Thorsteinn spostrzegł, że jest bardzo odważny. Powiedział do siebie:...
[...] Mówi się, że pierwsze zwycięstwo Olaf odniósł na wschód od Vik przy wyspie zwanej odtąd wyspą Soti, ponieważ Soti nazywał się pewien niezwykle brutalny wiking. Miał dziesięć statków, obsadzonych śmiałą załogą. Olaf widział, że siły międy nim a Sotim są bardzo nierówne, gdyż miał jedynie dwa statki. Wtedy wykonał mądry manewr i ustawił swoje jednostki między falami kipieli dwóch skał, które oderwały się od wyspy. Stał tam cały dzień i kazał nosić kamienie na pokład, aby ...
I.3. Święty człowiek Odo pochodzi z rodu Franków, wychowywał się w domu Wilhelma, potężnego księcia Akwitanii. W wieku osiemnastu lat przyjął tonsurę w klasztorze Świętego Marcina w Tours. Tam uczył się sztuk wyzwolonych i gramatyki. Potem wybitny uczony Remigiusz, uczył go w Paryżu dialektyki i muzyki. W wieku trzydziestu lat udał się do Burgunduu i żył tam piętnaście lat jako zakonnik pod okiem przeora Berno. Potem sam został przeorem, był kierownikiem i miłym ojcem klaszto...
1. Ponieważ wielu, którzy pragną szybko poznać dzieła Boże, poprosiło mnie usilnie o ich przedstawienie, postanowiłem podsumować w skrócie fakty przytoczone przez Pismo Święte, zaczynając od początku świata i kończąc na naszych czasach i opowiadając o nich w poszczególnych rozdziałach w sposób chronologiczny [...] 2. Nie uważam bez znaczenia tego, że po opisaniu świętej historii aż do czasu ukrzyżowania Chrystusa i księgi Dziejów Apostolskich, należy dodać fakty dziejące się...
1. Przede wszystkim wzywam tych, którzy czytają to dzieło do starannego studiowania go i niekartkowania powierzchownie, lecz zagłębiania się w nim bardzo pilnie i z wielką troską w celu poznania miejsc, postaci i wydarzeń, jakie zawiera i aby na koniec porównali je z księgą napisaną przez nas dla Konstantyna, przyjaciela Chrystusa, w której jest opisana cała ziemia, zarówno ta położona nad oceanem, jak i ta tutaj, wszystkie rejony położone na południe licząc od Aleksandrii aż...
16. W ostatnim roku rządów tego przeora, cesarz Ludwik, zwany Almus albo Święty syn Karola, w czwartym roku panowania, zwołał zebranie w swoim pałacu w Akwizgranie. Przybyło bardzo dużo przeorów i zakonników, zebranie przegłosowało siedemdziesiąt dwa glówne rozdziały, przypominające regułę świętego Benedykta, przestrzeganą niemal we wszystkich klasztorach. Ludwik, naśladując swoich ojców, Pepina i Karola, uczcił świętego Piotra i jego wikariusza paktem konstytucji i zatwierdz...
1. Ludzie skarżą się również na choroby i przedwczesną śmierć. Złoszczą się na to, że nie przyszli na świat jak bogowie. Mówią też, że na podstawie tego co widzą, można udowodnić, że człowiek nie został stworzony przez Opatrzność, ponieważ takie stworzenie wyglądałoby zupełnie inaczej. 2. A co z tym, kiedy wykażę, że wszystko zostało dobrze przygotowane, gdy człowiek choruje, a jego drogi życiowe często są skracane? Bóg przecież widział, że stworzona przez niego istota poszł...
Spis treści: Opowieść o Thidrandim i Thorhallu /5 Opowieść o Egilu Sidu-Hallson /13 Saga o Thorsteinie Sidu-Hallssonie /25 Opowiadanie o Thorsteinie Sidu-Hallssonie /49 Sen Thorsteina Sidu-Hallssona /57 Saga o Havardzie z Isfjord /63 Opowieść o lękliwym Thorsteiniersteinie /121 Opowieść o ciekawym /127 Opowieść o Thorarinnie Krótkim Płaszczu /133 Opowieść o Ivarze Ingimundarsonie /139 Opowieść o Helgim Thorissonie /145 Opowieść o tym, jak szwedzki wojownik Strybjorn wa...
Spis treści:
Saga o Grenlandczykach /5
Saga o Eryku Rudym /31
Opowiadanie o Grenlandczykach /63
Saga o Gislim, synu Surra /81
Saga o bardzie Asie ze Snaefell /159
Saga o Bosim /209
Saga o Gautrekru /247
Opowieść o Volsim /295
Opowieść o tym, jak Audun z Zachodnich Fiordów podarował królowi Svenowi białego niedźwiedzia /303
"1. Po tym, jak usłyszałem opowieści o wszystkich wydarzeniach rozgrywających się po tej stronie morza, na terenie Syrii i Cypru, które odnosiły się jedynie do cesarza i do mieszkańców Cypru, postanowiłem opowiedzieć o wielu innych rzeczach, do których doszło w tym miejscu oraz w kilku innych wartych przypomnienia, położonych po tamtej stronie morza. 2. Kiedy trwała wojna pomiędzy ludźmi z Cypru a ludźmi cesarza, o czym sam słyszałem, cesarz dowiedział się, że Genueńczycy ud...
"[...] W prowincji Narbone, w której niegdyś kwitła wiara, jej nieprzyjaciel rozpoczął siać chwasty. Lud stracił rozum i bezcześcił sakramenty Chrystusa, będące sensem i mądrością samego Boga. Bezrozumnie stracono poczucie mądrości i wędrowano nieprzebytymi drogami błędu. Ludzie przyszli na bezdrożne szlaki i odeszli od słusznej drogi. Dwaj cysterscy zakonnicy, zapaleni gorliwością wiary, ojciec Pierre de Castelnau i ojciec Radulphus, których papież wyznaczył legatami do wal...
"CLXI. W obozie odtrąbiono alarm. Nasi ludzie zbiegli się ze wszystkich stron i próbowali przepędzić Greków. Wielu z nich zabito, wielu schwytali do niewoli. Byli tacy, którzy uciekając nie schronili się w wieży, lecz pobiegli do łodzi, którymi przypłynęli. Wielu z nich utonęło, niewielu uciekło. Natomiast ci, którzy uciekli do wieży byli tak mocno atakowani przez ludzi z obozu, że nie mogli zamknąć za sobą bramy. Właśnie przed tą bramą doszło do zaciętej walki. W końcu zdoby...
"Tygodniami przebywaliśmy w środku wrogiego kraju i nie mieliśmy żadnej sprawdzonej wiadomości o położeniu naszych towarzyszy i pielgrzymów przebywających w Filippopolis. Wtedy, po uprzedniej naradzie, cesarz powołał księcia Bertolda z Dalmacji, hrabiego z Holandii, wójta Fryderyka z Berg i innych wspaniałych rycerzy, dał im tysiąc dwieście uzbrojonych ludzi i wysłał siódmego grudnia do Filippopolis razem z wozami i zwierzętami jucznymi, aby przynieśli naszym odpowiednie uzb...
Visio Tnugdali - popularny w średniowieczu utwór wizyjny opowiadający o wizji zaświatów, której dostąpić miał irlandzki rycerz Tyndal (łac. Tbugdalus, irl. Tnuthgal). Został napisany w XI wieku przez mnicha z iroszkockiego konwentu w Ratyzbonie. Utwór powstał około 1149 roku. O jego autorze nie wiadomo nic bliższego poza tym, iż znany jest jako brat Marek. Fabuła wpisuje się w popularny w wiekach średnich motyw wędrówki po zaświatach. Osią fabuły rozpoczynającej się w Cork ...
" (...) Tak właśnie wygląda ta zatoka. Cesarz Justynian otoczył ją wspaniałymi budowlami i podniósł przez to jej świetność. Po lewej stronie zatoki kazał zbudować martyrium Świętego Wawrzyńca, przekształcić ciemną, ponurą budowlę i nadać jej obecny blask. Przed nim, na tak zwanym Placu Blachernai, postawił kościół ku czci Matki Boskiej budując go w opisany powyżej sposób. Na przeciwnym brzegu postawił kościół Świętego Priscusa i Mikołaja. Była to nowa budowla, w której mieszk...
" (...) Po tym jak dostojny książę stawił się jako zakładnik i król wrócił z nim na Węgry, cała armia pielgrzymów, za namową i zgodą króla, wkroczyła mostem przez bagna na teren węgierskiego państwa i rozbiła obóz nad rzeką Hansag. Po rozbiciu obozu i zakwaterowaniu wszystkich ludzi, książę Gotfryd kazał ogłosić za pośrednictwem herolda, który wchodził do każdej budy i każdego namiotu, aby nikt nie odważył się dopuścić czegoś niewłaściwego na terenie całych Węgier. Jest to za...
Curtius Rufus (Kwintus Kurcjusz Rufus) był rzymskim senatorem, konsulem, pisarzem i historykiem. Prawdopodobnie żył i tworzył za czasów cesarzy: Tyberiusza, Kaliguli i Klaudiusza. Jedyne częściowo zachowane jego dzieło pt."Historiae Alexandri Magni" było napisaną po łacinie dziesięciotomową biografią Aleksandra Wielkiego.
Liutprand z Cremony (ok. 920, Pawia - ok. 970, Konstantynopol), dyplomata i historyk. Przebywał na dworze Hugona z Prowansji, a jego następca Berengar II wysłał go jako ambasadora do Konstantynopola. Liutprand popadł jednak w konflikt z Berengarem i musiał szukać schronienia na dworze Ottona I. Przez Ottona został mianowany biskupem Cremony i uzyskał znaczący wpływ na politykę Niemiec względem Italii i Państwa Kościelnego. W roku 968 został wysłany ponownie do Konstantynopola...
