W stanie wojennym pożegnałam wszystkie moje księżniczki, królowe i inne bohaterki sceniczne, a było ich ok. 150 i odleciałam jak dzika gęś do ciepłych krajów. Światło, kolory, inność życia sprawiły, że zaczęłam robić zdjęcia, później bawić się farbami akwarelowymi (moja mama malowała poważnymi farbami olejnymi), i wreszcie pies Ares podyktował mi swój pamietnik. Pozazdrościłam psu i napisałam w cieniu pergoli „Wędrówkę” – sztukę dla dzieci, która była wystawiona w Teatrze Syr...
Jak na start w czymkolwiek, to w moim wieku jest to dość późno. Ale dopiero teraz nabrałam odwagi do pokazywania siebie od różnych stron. Twórczych oczywiście. Czy piszę dobrze, czy źle, nie mnie to oceniać... Moja potrzeba pisania jest silniejsza niż zastanawianie się, po co to robię i jaką to ma formę, czy zgdonie z zasadami sztuki poetyckiej... Temat podrzuca mi życie, każdy dzień... Sytuacja, wzruszenie, słowo... To mój pierwszy tomik i wyboru wierszy dokonywałam w trud...
"Dlaczego istnieje 'coś', co nie jest ani podmiotem, ani przedmiotem, co jednak nieustannie powraca, wzburza, odpycha, fascynuje? (...) historia i społeczeństwo narzucają nam to. W obrzydzeniu. Czy zatem rytuały, religie, sztuka nie robią nic innego, tylko zaklinają wstręt?
(Julia Kristeva, Potęga obrzydzenia. Esej o wstręcie).
Drugi tom trzytomowej antologii wszystkich dramatów laureata Literackiej Nagrody Nobla w tłumaczeniu wybitnych tłumaczy: Adama Tarna, Kazimierza Piotrowskiego i Bronisława Zielińskiego, Bolesława Taborskiego, Marka Kędzierskiego.Harold Pinter (1930 - 2008) - angielski dramaturg, pisarz, reżyser teatralny i scenarzysta, laureat literackiej Nagrody Nobla w 2005 roku, otrzymanej za odkrywanie przepaści pod codzienną gadaniną i wymuszanie wejścia do zamkniętych przestrzeni ucisku...
Ulica Mandelsztama – moja pierwsza książka wydana w podziemiu – ukazała się po raz pierwszy w Krakowie w 1983 roku. Na karcie tytułowej nie ma nazwy wydawnictwa, i także dziś nie umiem powiedzieć, kim był podziemny wydawca książki. Drugie wydanie Ulicy – pod zmienionym tytułem Mogiła Ordona – ukazało się w 1984 roku nakładem podziemnego wydawnictwa „Przedświt” w Warszawie. Zmieniłem wówczas układ tomu – wprowadzając porządek chronologiczny wyznaczany datami napisania wierszy ...
Ela Galoch
Urodziła się w Uniejowie. Jest nauczycielką w I Liceum Ogólnokształcącym w Turku. Absolwentka teologii Katolickiego Uniwersytetu im. Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie (dawna ATK), studiów podyplomowych z historii (Uniwersytet Wrocławski) i oligofrenopedagogiki. Interesuje się filozofią, komputerami, lubi szybkie samochody i dużo podróżuje, ma bliski kontakt z naturą, hobbystycznie maluje.
Muszę się wytłumaczyć z tytułu. Oczywiście wojowanie nie pasuje zbyt do mnie. Skąd jednak krnąbrność? Jestem humanistką, a być może tacy dobrzy humaniści (bez pychy właściwej rodzajowi ludzkiemu i bez rozpaczy) to gatunek na wymarciu, a nie pod ochroną. Nie wiem. Dziś kultura czasem jest taka, jakby się coś w niej wypaliło. Chciałam się zmierzyć z historią, także tą najgorszą, z tradycją niekiedy przypominającą chaos. A jest tu i odniesienie do codzienności, do spraw rodzinny...
Zbiór wierszy "Niebieska linia" Szczepana Woronowicza to utwory ułożone w porządku chronologicznym. Tom zawiera m.in. cykl "Minima", przynoszący najnowsze utwory autora. Jest to liryka bardzo osobista, koncentrująca się na refleksjach o napotkanych w wyobraźni ludziach i świecie, wciąż nie dość doskonałym. Lektura wierszy zebranych w tomie świadczy też o wrażliwości autora na historię, wikłającą ludzi w sytuacje, z których niekiedy trudno im wybrnąć, a jeżeli już, to pozostaj...
Do lektur Pana Cogito należą proroctwa Izajasza i pisma filozofów, ale również codzienna gazeta. Znajduje się on w kręgu oddziaływania tysięcy lat europejskiej kultury, ale jest też pod naciskiem najnowszych mód i snobizmów o motylim żywocie. Nie jest o wiele mądrzejszy czy bardziej pewny swoich racji od rzeszy swych współczesnych i współziomków. Wyróżnia go to, że próbuje myśleć, że borykając się z niepewnością i zwątpieniem stara się mimo wszystko ocalić w sobie zdolność do...
Pierwsze tłumaczenie powstaje z banalnej konieczności, z zachwytu, z potrzeby pieniędzy bądź uznania. U źródłą drugiego leżą pedantyczność, pycha, lub uzasadnione rozczarowanie pierwszym. Trzecie jest płodem szaleństwa tudzież wizjonerstwa. I tylko następne tłumaczenie robi się z miłości.
Vital Voranau
"Sonety" Williama Szekspira w mistrzowskiej interpretacji Marka Kondrata, z muzyką Grzegorza Turnaua. "Jest rzeczą naprawdę zdumiewającą, że niecałe cztery stulecia dzielące nas od momentu pojawienia się jednego z najsławniejszych dziś dzieł najsławniejszego pisarza naszej planety stanowią akurat w tym wypadku tak nieprzeniknioną przesłonę. Prawda, że i o samym Shakespearze wiadomo nam zdumiewająco mało. Sonety są jednak w jego biografii twórczej epizodem najbardziej tajemn...
Zamknij drzwi…naprawdę dawno nie czytałem czegoś równie zabawnego, a jednocześnie zawierającego prawdę o naszej rodzimej rzeczywistości. Mam nadzieję, że szybko doczeka się prapremiery, bo to tekst idealny dla czworga aktorów. prof. Janusz Degler Kiedy czytam najnowsze wiersze Gały - autora Złudzeń ontycznych (2014) - liryka poraża całą przestrzeń wierszy. Jest to przestrzeń zurbanizowana - materialistyczna i metafizyczna „przyziemna i uduchowiona”.Światem tej poezji jest ...
Możliwem, istotnie, iż bardziej żem tobie bliższy w Drodze, gdy wszystko spełnia się z wolna, wzrastając w swej obiektywności, przez chwilę jakkolwiek, by na powrót ulec wiecznej współ-egzystencji czucia… – Och, jakże dźwięki miasta próbują uczynić wszystek ten zbytecznem zamiarem, zachodem nieznaczącem nic nad rozlaną dzbanem nadciężkim pustkę!...
Marcin Jerzy Szałata urodzony 27 listopada 1981 w Zgorzelcu. Jest wegetarianinem. Ma rozliczne zainteresowania: pisanie, szachy, fotografia, żonglowanie, muzyka klasyczna - zwłaszcza Beethowen i Mozart, muzyka barokowa - Bach i Vivaldi. Lubi trenować jogging, wschodnie sztuki walki i jogę. Jak mówi o sobie, jest urodzonym marzycielem pragnącym żyć w lepszym świecie. Zadebiutował w 2012 roku tomikiem poezji "Życie mi".
Krótkie utwory zawarte w tej książce – co by o nich nie sądzić – nie pozostawiają czytelnika obojętnym. W zależności od jego wrażliwości mogą wzbudzić różne reakcje i emocje; na pewno skłaniają do refleksji nad ponadczasowymi i ważnymi dla wszystkich tematami: życia w relacji do ludzi i otaczającego świata, przemijania, cierpienia, choroby i śmierci. Mogą inspirować do stawiania pytań o sens istnienia, o wartość życia, które jest wyjątkowe, niepowtarzalne i jedyne dla każdego...
Lekturę tomu, który wydaje się zarówno poetyckim diariuszem, jak wirydarzem i „ogrodem nieplewionym”, może warto rozpocząć od środka, by wydobyć zamieszany w różnorodną materię słowną trzyzdaniowy aforyzm. Brzmi on jak manifest, więc niech posłuży za wykładnię kompozycji hybrydycznego zbioru: „Proza dociera do granicy języka i zawraca. Poezja zaczyna się od próby wyjścia poza wszelkie granice. Za granicą języka polskiego żyje wiele nieznanych polskich języków obcych”. Autor p...
Zbiór esejów poświęconych artystom, przedstawicielom różnych gałęzi sztuki (pisarzom, malarzom, reżyserom, muzykom, m.in. Bernhardowi, Joyce'owi, Herzogowi, Tsai Ming-Liangowi, Sobczykowi, Gouldowi), oraz filozofom (m.in. Nietzschemu, Leibnizowi). Każdy z twórców, a takim okazuje się nawet siedemnastowieczny polityk, kardynał de Retz, jest przede wszystkim twórcą perspektyw albo perspektywy: myślenia, działania, kreacji, percepcji, patrzenia na świat. Portrety układają się w ...
"Powązki", pierwsza od kilku lat książka Tadeusza Pióry, to warszawski "danse macabre" w cudzysłowie literackiej ironii. Pozornie chaotyczny ciąg skojarzeń, słów i wspomnień wciąga czytelnika w intertekstualne i popkulturowe gry. Potoczny, zdecydowanie niesalonowy język mocno osadzony jest we współczesnej polszczyźnie, a przy tym frazę ma melodyjną, choć niekiedy szorstką. Najnowszym wierszom "patronuje" David Bowie, którego słowa wymownie rozpoczynają tom.
Kategoria „Poezja / Dramat” zawiera utwory reprezentujące dwa rodzaje literackie. Poezja to dosyć wieloznaczny termin wywodzący się ze starożytnej Grecji. Kiedyś oznaczał ogół wszystkich dzieł literatury pięknej, obecnie za poezję uważa się wszystkie utwory pisane mową wiązaną, czyli wierszem. Dramat z kolei uznawany jest za rodzaj sztuki z pogranicza teatru i literatury, dziełem literackim jest tylko i wyłącznie w warstwie słownej – sama realizacja teatralnego widowiska jest zaliczana do szeroko pojętych sztuk teatru. W kategorii „Poezja / Dramat” znajdują się więc utwory cenionych twórców, które tworzą kanon literatury zarówno polskiej, jak i światowej. Możemy tu znaleźć poezje najwybitniejszych poetów polskich, takich jak Zbigniew Herbert, Wisława Szymborska, Czesław Miłosz czy Krzysztof Kamil Baczyński, ale także zagranicznych, jak na przykład Francesco Petrarca, Giovanni Boccaccio czy Edgar Allan Poe. Odnaleźć tu również możemy tomy poezji „Lucyfer zwycięża” Ilony Witkowskiej oraz „Zimna książka” Marty Podgórnik nominowane do Nagrody im. Wisławy Szymborskiej, a także zachwycającą poezję Rupi Kaur zebraną w zbiorach „Mleko i miód. Milk and Honey” oraz „Słońce i jej kwiaty. The Sun and Her Flowers”. Pierwsza z publikacji kanadyjsko-hinduskiej poetki to przetłumaczony na ponad 30 języków bestseller opowiadający o kobiecości, miłości, przemocy oraz stracie. Drugi zbiór Rupi Kaur skupiony jest przede wszystkim na samoświadomości i dojrzewaniu. Czytelnicy zainteresowani dramatami odnajdą tutaj klasyki literatury polskiej, jak „Balladyna” Juliusza Słowackiego, „Zemsta” Aleksandra Fredry, „Wesele” Stanisława Wyspiańskiego, oraz zagranicznej, czyli takie pozycje jak „Makbet” Williama Szekspira, „Świętoszek” Moliera czy „Król Edyp” Sofoklesa. W księgarni internetowej Woblink.com znajdują się również takie utwory jak „Małe zbrodnie małżeńskie” Érica-Emmanuela Schmitta, czyli opowieść o związku dwojga kochających się niegdyś ludzi, „Czarownice z Salem” Arthura Millera czy „Narty Ojca Świętego” Jerzego Pilcha.
