Twórczość naukowa Kazimierza Brauna weszła na trwałe do polskiej teatrologii. Jego nazwisko pojawia się na wielu obszarach: teorii teatru, praktyki, krytyki i historii. Wojciech Kaczmarek, Kazimierza Brauna Historia teatru Do grona tych, którzy przypomnieli Norwida w sposób najbardziej spektakularny (w tym wypadku chciałoby się powiedzieć „spektaklowy”) i ocalili jego pamięć dla potomnych, należy bez wątpienia profesor i reżyser Kazimierz Braun. Jest to najwybitniejszy i ...
Przenosząc na ekran scenariusz "Medium" moim zamiarem było stworzenie filmu grozy, wpisanego w konstrukcję filmu kryminalnego. Podjąłem taką próbę, w pełni zdając sobie sprawę, jak karkołomnym przedsięwzięciem jest połączenie obcych sobie gatunków - kryminału i horroru. Mimo tego zagrożenia uwierzyłem, że jest możliwe, aby horror
i kryminał dzięki jednorodnej wizualizacji warst narracyjnych przeniknęły się nawzajem i scaliły w jedność.
Jacek Koprowicz
I kobiety, i mężczyźni potrzebują dziś wsparcia w zrozumieniu dziwnego świata, w którym żyją. Świata, który powoli przestaje być poligonem rywalizacji – w pracy, przestrzeni publicznej, domu – a staje się polem współpracy. W takim świecie liczy się kreatywność, zrozumienie i akceptacja, które płyną ze wspólnej energii mężczyzn i kobiet. Nie marnujmy więc tej energii. Wyzwólmy ją w sobie! Ta książka ma wspomagać kobiety (a przez to i mężczyzn) w życiu – i tym codziennym, zwykł...
„…darem losu, paradoksalnie, jedynym – i to jeszcze takiej miary – intelektualistą, w którego przeżyciach i przemyśleniach, w poezji i eseistyce stale funkcjonują litewski krajobraz, historia i kultura, jest Czesław Miłosz. Począwszy od Doliny Issy. W jego poezji, zwłaszcza w utworach o tak wyjątkowej konstrukcji, jak tom Gdzie wschodzi słońce i kędy zapada, bezpośrednio lub niebezpośrednio we wszystkich zbiorach esejów, zaczynając od Zniewolonego umysłu aż po ostatnie książk...
Zbór angielskojęzycznych esejów poświęcony niedokończonemu cyklowi „Pieśń lodu i ognia” George’a R.R. Martina w kontekście literackiej tradycji średniowiecza. Czytelnik znajdzie tu teksty zawierające nowe, oryginalne tezy na temat sposobu, w jaki Martin wykorzystuje średniowieczne gatunki literackie, jak romans, saga, lub chanson de geste, oraz zabiegów używanych przez autora w celu osadzenia tychże w kontekście postmodernizmu. Książka w języku angielskim....
Czego w filmie szukają Anka i Wilhelm Sasnalowie czy Katarzyna Kozyra? Dlaczego Zbigniew Libera nakręcił pełnometrażowe dzieło, które pokazywany ma być w kinach, a nie tylko w przestrzeniach muzealnych i galeryjnych? Czy chodzi wyłącznie o większe budżety? A może zupełnie o coś innego? Kino–Sztuka to nowe zjawisko artystyczne, w ramach którego twórcy z pola sztuki współczesnej, zmieniają się w reżyserów pełnometrażowego kino fabularnego. Kręcą oni narracyjne, operujące emoc...
Z długiej historii teatru japońskiego Estera Żeromska wybrała szóstą dekadę XX w. – okres narodzin awangardowego nurtu post-shindeki. Autorka poddaje analizie cechy tradycyjne i nowatorskie teatru, a zwłaszcza dramatu tego nurtu. Eksponując problem czasu, skupia się na motywie „powrotu do przeszłości” – do tradycyjnych japońskich pojęć i odczuć, do znanych symboli i odwołań mitologicznych czy legendarnych. Konstrukcja tej książki jest zwarta i logiczna, a przedstawiona argu...
Książkę tę tworzą trzy przenikające się wzajemnie eseje, których motywem przewodnim, łączącym je w harmonijną całość, jest Litwa – ojczyzna wielkich Polaków, gniazdo rodzinne Piłsudskiego i Miłosza, natchnienie Sienkiewicza. Inspiracją dla tychże rozważań było zaproszenie do towarzyszenia podczas podróży do kraju lat dziecinnych, które autor otrzymał od noblisty – Czesława Miłosza. Litwa – taka jak za dawnych lat, ale jednocześnie jakże inna, nieco tajemnicza – jawi się nam t...
Anatomia istnienia to zbiór esejów pisanych ręką dojrzałego mężczyzny. Znajdziemy tutaj życiorysy bohaterów bez imienia, skondensowane, biograficzne pigułki ukazujące wszystkie odcienie i etapy ludzkiego życia: nieświadomą młodość, ból dojrzewania, rozkosze ciała, gorycz rutyny, oswajanie przemijania. Autor przedstawia wnikliwy, wręcz anatomiczny obraz życiowych mechanizmów i procesów obejmujących wiele sfer życia: miłość, małżeństwo, chorobę, dojrzewanie i przemiany ciała...
Autor w książce wyraża swój stosunek do ludzi, instytucji i państw, czyli do wszystkiego, z czym przyszło mu się zetknąć i czasami zmierzyć. Jako syn więźniów Revensbrucku i Stutthofu w swoim życiu pozostawał wyczulony na sprawy rodaków. Obserwując bacznie wydarzenia w kraju i na świecie, uznał za stosowne się do nich odnieść. Swoim opisem PRL-u potwierdził, że rzeczywiście był to najweselszy barak socjalizmu. Wolną Polskę uznaje zaś za nie do końca spełniającą marzenia rodak...
Ten, który by przyjechał tutaj z paletą włoskiego pejzażysty, porzucić będzie musiał wszystkie słodkie kolory. Ziemia jest spalona słońcem, ochrypła od posuchy, ma kolor jasnego popiołu, niekiedy szarego fioletu lub gwałtownej czerwieni. [...] Przy drogach, na łagodniejszych wzniesieniach — dzika oliwka o wąskich, palczastych, ruchliwych liściach, zielonosrebrnych od spodu. Przy samej ziemi macierzanka, tymianek, mięta — aromaty upału. Między światłem i cieniem ostra, diamen...
Feministka na placu zabaw, niania w Nowym Jorku, intelektualistka wszędzie– a do tego działaczka Kongresu Kobiet i autorka Świata bez kobiet, książki przełomowej dla debaty o Polsce czasów transformacji. Agnieszka Graff, jedna z najbardziej wyrazistych publicystek ostatnich lat, opowiada historię polskiego ruchu kobiecego, pokazuje zderzenie amerykańskiego campusu z wschodnioeuropejskim „patriarchatem po Seksmisji”, rysuje mapę dylematów współczesnego feminizmu. Jestem stąd t...
W Polsce Pasolini rozpoznawany jest przede wszystkim jako reżyser filmowy, w mniejszym stopniu jako poeta. Oczywiście znane są jego sympatie polityczne – lewicowy radykalizm, a także poglądy na współczesną obyczajowość; tu pamięta się o jawnie deklarowanym homoseksualizmie artysty oraz jego licznych kłopotach z cenzurą i włoskim wymiarem sprawiedliwości. A wreszcie Pasolini to także tragiczna śmierć – potworny mord na plaży w Ostii, którego zleceniodawców nigdy nie odnalezion...
Kim naprawdę jest Jerzy Fedorowicz? Politykiem i posłem na Sejm RP. Sympatycznym aktorem, znanym z kina, teatru i telewizji. Społecznikiem, pracującym z niepełnosprawnymi i trudną młodzieżą. Świetnym organizatorem. Wytrawnym tenisistą. Zagorzałym kibicem. Kochającym mężem, dziadkiem i ojcem. Jednak przede wszystkim Fedor jest człowiekiem z krwi i kości. Targanym namiętnościami, nękanym porażkami i słabościami. Człowiekiem, który liczne talenty i sukcesy równoważy przywarami ...
W jaki sposób niemieccy twórcy filmowi dwóch pierwszych dziesięcioleci po zakończeniu II wojny światowej opowiadali o niedawnej przeszłości? Które tematy z nią związane były szczególnie często podejmowane w filmach fabularnych, a jakie pozostały przemilczane? W jaki sposób bieżąca polityka oddziaływała na audiowizualne reprezentacje autentycznych wydarzeń oraz fikcjonalne narracje osadzone w realiach III Rzeszy? Na te pytania próbuje odpowiedzieć autor niniejszej książki. Zos...
Tom obejmuje 38 tekstów. Są wśród nich szkice o twórczości m.in. futurystów, Jerzego Mieczysława Rytarda, Tadeusza Micińskiego, Antoniego Słonimskiego i Brunona Schulza (wnikliwe studium o Sklepach cynamonowych) oraz kilka artykułów poświęconych problemom krytyki, jej założeniom, funkcjom i kryteriom. Witkacy uparcie dowodził, że krytyk powinien mieć solidne przygotowanie filozoficzne i skrystalizowane poglądy estetyczne. Szczególne znaczenie przypisywał polemikom i zgodnie z...
Wiedza Bezużyteczna będzie z Tobą podczas stania w korku, w kolejce do dziekanatu i w każdej chwili, kiedy zagrozi Ci nuda. Już jej niewielka dawka da Ci mocniejszego kopa niż kawa, nawet ta wylana przypadkiem na klawiaturę. Pobudzi Twój umysł o każdej porze dnia i nocy. Bywa niebezpieczna: wciąga i uzależnia. Gdy jej nie czytasz, możesz z niej zrobić podkładkę pod myszkę lub wachlarz na upalne dni. Możesz też uderzać się nią w głowę przez całą dobę – spalisz wtedy 10 tysię...
Książka pokazuje, jak wielkie możliwości artystyczne i poznawcze zawiera ten rodzaj pisarstwa, który Clifford Geertz określa mianem gatunków zmąconych. Bo Po Galicji jest i nie jest reportażem literackim, jest i nie jest esejem historycznym, jest i nie jest książką z antropologii kulturowej. Nie jest, ale zarazem jest tym wszystkim jednocześnie. I to na sposób nowatorski i znakomity. Ryszard Kapuściński
Pasjonująca opowieść o nieznanych lub mało znanych europejskich mniejszościach kulturowych: o Aromunach, Arboreszach w Kalabrii, Niemcach koczewskich, sefardyjskich Żydach w Sarajewie, Łużyczanach. Pięć esejów poświęconych tym kulturowym mniejszościom odsłania przed nami nieznane zakamarki europejskiej mapy, a także trasy, jakimi przed wiekami przedstawiciele owych kultur, opuściwszy swoje ziemie rodzinne, wyruszyli w poszukiwaniu ratunku i ocalenia tysiące kilometrów dalej. ...
Potwornym dla Polski zrządzeniem losu przywódcy nazistowskich Niemiec postanowili, nie pytając przecież Polaków o zgodę, że będą mordować Żydów właśnie na terenie Polski. Polacy nie mieli żadnego wpływu na tę decyzję, nie mogli się jej sprzeciwić, nie są za nią w żaden sposób odpowiedzialni. Pod wpływem morderczej obsesji jednego z największych złoczyńców w historii ludzkości los rzucił wyzwanie Polakom: z wewnątrz polskiego społeczeństwa wyrwano na męczeńską śmierć jedną dz...
