Pozostałe

,,Jak to w dyplomacji ładnie" to pełen wdzięku zbiorek refleksji o pracy na stanowisku dyplomaty. Książka została napisana w formie luźno powiązanych ze sobą rozdziałów, w każdym z nich można znaleźć wciąż aktualne porady dotyczące przygotowania się do objęcia stanowiska ambasadora lub zachowań zgodnych z protokołem dyplomatycznym. Uważny czytelnik odnajdzie tu również ciekawe odwołania do osobistych doświadczeń zawodowych Jana Balickiego oraz żony tego dyplomaty Janiny - wsp...

Cykl opowiadań o dorastaniu w czasach PRL-u. Nostalgiczne wspomnienia z burzliwych czasów młodości są zarazem pełne celnych pretensji do minionego systemu, obnażają absurdy, które z dzisiejszego punktu widzenia wydają się tyleż zabawne, co niewiarygodne. Kolejki za papierem toaletowym, bitwy o kaszankę w sklepach, barwni punki i hippisi na ulicach - oto krajobraz Polski lat 70.

Książka napisana we Lwowie w 1915 roku. Opisuje historię tego miasta w czasie I wojny światowej - od zamordowania austriackiego następcy tronu, Franciszka Ferdynanda, do wkroczenia wojsk rosyjskich. Pisana z osobistej perspektywy polskiego uchodźcy, jest zbiorem jego luźnych refleksji i spostrzeżeń, nie ma ambicji ukazania prawdy historycznej.

Korespondent wojenny i reporter w państwach postjugosłowiańskich opisuje historię, jaką poznał w trakcie pobytu na Bałkanach. W czasie II wojny światowej Chorwatka została zgwałcona przez Niemców. Wiele lat później jej syn musi borykać się z konsekwencjami zbrodni sprzed lat. Tę opowieść o krzywdzie, uprzedzeniach i wyobcowaniu wśród swoich można odnieść również do wojen, jakie w latach 90. XX wieku przetoczyły się przez Bałkany.

Opis podróży, która rozpoczyna się w Ronchi. Niezwykłe krajobrazy i bujna przyroda kontrastują z ubóstwem tutejszych rybaków, każdego dnia walczących o przetrwanie. Społeczność rybacka kontrastuje także z zamożnymi ludźmi, którzy przybyli w to miejsce jako turyści.

Opis pełnej barw i przepychu giełdy kwiatowej w Nicei, a także rozrywek zgromadzonej tam ludności. Z atmosferą beztroski oraz zabawy kontrastuje koncept pewnego oficera, który postanawia zająć się ratowaniem życia wcześniaków.

Francja, opis społeczności odwiedzającej jarmark. Mieszkańcy osady tłumnie gromadzą się przy atrakcjach, dzieci podziwiają Teatr Marionetek, młodzież korzysta z możliwości otrzymania miłosnych horoskopów. Radosny i pełen beztroski nastrój rozprasza dzwon upamiętniający tych, którzy zginęli na morzu.

Wspomnienie o Tadeuszu Lenartowiczu, poecie, etnografie i rzeźbiarzu, i jego pracy poetyckiej oraz rzeźbiarskiej. W utworze cytowane są fragmenty listów artysty, w których relacjonuje on przebieg prac nad swymi kolejnymi dziełami.

Analiza osobowości artystów malarzy, refleksje o ich pracowniach, miejscach tworzenia, specyfice przestrzeni, w której powstaje sztuka. Obok rozważań ogólnych pojawiają się wspomnienia konkretnych pracowni – pracowni Lenbacha w Monachium i Carolusa Durana w Paryżu.

Opis rybackiej społeczności, handlarzy i ludzi morza, którzy przez lata pracowicie zarabiali na chleb. Utwór jest także refleksją nad upływającym czasem i zmianami, które nieuchronnie przynosi on człowiekowi.

Genua, opis uroczystości ku czci Krzysztofa Kolumba. Czterechsetna rocznica odkrycia Ameryki obchodzona jest wyjątkowo hucznie i tłumnie, a obok opisu wydarzeń oraz występujących pojawiają się odniesienia do obserwującej widowiska publiczności.

Wystawa dydaktyczna została wpisana w przedsięwzięcia zainicjowane w ramach obchodów uroczystości ku czci Krzysztofa Kolumba. Umieszczona w zwykłym budynku szkolnym nie budziła powszechnego zainteresowania, choć odwiedzili ją, między innymi, mieszczanie, urzędnicy i nauczyciele.

Refleksje poświęcone cmentarzom, śmierci i przemijaniu. Rozważania o kresie istnienia zostają przedstawione w kilku odsłonach, między innymi we wspomnieniach o poecie Robercie Hamerlingu oraz podczas wizyt na cmentarzach w Austrii.

Obchody setnej rocznicy urodzin Henryka Marschnera, niemieckiego kompozytora okresu romantyzmu, stają się okazją do wspomnieniowej narracji o artyście. Obok historii z młodości kompozytora utrwalone zostają refleksja nad specyfiką jego oper oraz rozważania o przemijaniu.

Dwujęzyczna (polska i węgierska) kronika działalności polonijnej od 2004 roku na Węgrzech. Publikacja opisuje historię i działalność instytucji istotnych dla węgierskiej Polonii, .: Polskiego Stowarzyszenia Kulturalnego im. Józefa Bema na Węgrzech, Forum Twórców Polonijnych na Węgrzech, Ogólnokrajowej Szkoły Polskiej na Węgrzech, a także opowiada o rozwoju polskiej kultury w różnych miastach Węgier. Ogromna wiedza autora wsparta jest jego doświadczeniem jako dyrektora Muzeum ...

Autobiografia Wilhelminy Skulskiej, autorki kryminałów PRL, dziennikarki i publicystki. Jak zastrzega autorka, utwór nie tylko wiernie oddaje wydarzenia związane z jej życiem, ale także przedstawia postaci i miejsca pod ich własnymi imionami bądź nazwami. Skulska z humorem i dystansem informuje przyszłych czytelników o pomyłkach i nietaktach, które przyjdzie jej popełnić oraz związanym z nimi braku możliwości złożenia jakiejkolwiek reklamacji już po zakupie książki.

Zapadająca w pamięć opowieść o biedzie, wykluczeniu i nadziei. A także o tym, gdzie leży granica między pełnym empatii patrzeniem a egoistycznym voyeuryzmem. Czy taka granica istnieje? Onyx to ulica slumsów w Manili, stolicy Filipin; to miejsce niebezpieczne, brudne, głośne i przeludnione. Ludzie żyją tu z dnia na dzień, bo niczego nie mogą być pewni – ani tego, czy jutro będą mieli co jeść, ani tego, czy jutro będą żyć. Nędza jednakowo przygniata tu wszystkich, kobiety ...

Pasjonująca i wzruszająca opowieść o emigracji i budowaniu życia po opuszczeniu rodzimego kraju. Konrad Sutarski od 1956 roku mieszka na Węgrzech. Jest aktywnym działaczem polonijnym. Założył Forum Twórców Polonijnych na Węgrzech. Z jego inicjatywy powstało Muzeum i Archiwum Węgierskiej Polonii. „Powiększanie ojczyzny" dedykuje wszystkim tym, którzy wyjechali ze swoich ojczyzn i dzięki życzliwości mieszkańców w kraju emigracji poczuli się, jak u siebie.

Książka autora serii "Sami swoi". Osiemnaście reportaży o sile miłości. Zwykli ludzie opowiadają niezwykłe historie, w których potęga uczucia zostaje skonfrontowana z tragizmem wojny, śmierci czy z destrukcją, jaką przynosi czas. Akcja przedstawionych utworów nie jest tu najbardziej istotna – niektóre z nich wiążą się z realiami II wojny światowej, inne sięgają lat 80. XX wieku. Ważnym okazuje się ładunek emocjonalny tych niełatwych narracji, z których każda może upewniać o n...