Promocje na Ebooki

Nadchodzi Koniec. Ale taki w cholerę prawdziwy, biblijny. Ziemia zatrzymuje się, gwiazdy spadają, woda zamienia się w krew. Umarli wstają z grobów, otwiera się otchłań. Państwa upadają, brat powstaje przeciw bratu, a dzieci podnoszą rękę na rodziców. Widać, że lada chwila świat spłonie. Tylko że coś w systemie nie zaskoczyło. Generalnie, zasadniczo i pobieżnie: zamiast bomby termojądrowej wychodzi fajerwerk. Bo ludzi jest dużo za dużo, o wiele więcej, niż gdy święty Jan s...

Telefon - opowiadanie, które pochodzi z antologii Głos Lema, wydanej w 2011 roku w 90. rocznicę urodzin Stanisława Lema. Ten zbiór powstał po to, żeby go uhonorować. Dla pokoleń czytelników był Mistrzem, dla pokoleń autorów wzorem.

Znakomite, lekko niepokojące opowiadanie o – zda się dość zwyczajnej relacji pomiędzy kobietą i mężczyzną, o lekkim zabarwieniu erotycznym, ale także z wyraźną nutką tajemniczości. Opowiadanie owo pióra znakomitego autora napisane jest lekko i interesująco, ale nosi jakby pewne piętno bolesnej nerwowości i pewnego rodzaju naiwnego fatalizmu, który uchwycił tu tak samo, jak w większości swoich dzieł.

W upalny dzień, na środku rynku, siedzi młoda kobieta. Wpatrzona prosto w słońce nie reaguje na próby kontaktu, majacząc, opowiada tragiczną historię śmierci dziecka, utraty męża i pożaru domu.

Młoda kobieta ma rozpocząć staż w prestiżowej warszawskiej kancelarii prawniczej. Poniedziałkowy poranek sugeruje, że szansa na karierę zostanie zmarnowana. Biegnąc na przystanek autobusowy, kobieta upada na chodniku i traci przytomność. Gdy ją odzyskuje, dostrzega, że nie znajduje się już w stolicy. Wokół widnieją niewysokie domy, a z oddali dobiega niezrozumiały, obcojęzyczny, śpiew.

Helena Janina Pajzderska, z domu Boguska, primo voto Szolc-Rogozińska, ps. „Hajota”, „Lascaro”, (1862-1927) – polska pisarka, poetka, tłumaczka. Helena Janina Pajzderska urodziła się w Sandomierzu. Po śmierci ojca zamieszkała z matką w Warszawie, gdzie uczęszczała na pensje Laury Guérin oraz Natalii Porazińskiej. Na pensjach uczyła się języków obcych, co umożliwiło jej pracę tłumaczki. Zadebiutowała powieścią „Narcyzy Ewuni”, ogłoszoną w ‘Kronice Rodzinnej’ 1875, gdy miała za...

Poemat Spensera ma charakter alegoryczny. Bohaterem każdej księgi eposu jest rycerz uosabiający jakąś cnotę. Poszczególne księgi są skoncentrowane na cnotach świętości, wstrzemięźliwości, czystości, przyjaźni, sprawiedliwości i dworności. Bohaterem księgi pierwszej jest Rycerz Czerwonego Krzyża (Knight of the Red Cross). Na język polski przełożony został, przez Kasprowicza tylko krótki fragment księgi pierwszej eposu. Brak informacji o innych próbach przyswojenia dzieła Spens...

Oda na część Hierona I Starszego (ur. ?, zm. 467 p.n.e. w mieście Katana, obecnie Katania na Sycylii) – tyran Geli na Sycylii w latach 485-467 p.n.e. i Syrakuz w latach 478-467 p.n.e. Władca ten przyczynił się do tego, że Syrakuzy stały się ważnym ośrodkiem kulturalnym. Był protektorem sztuki i nauki. Na swym dworze gościł takie osobistości jak Ajschylos (który uświetnił powstanie miasta Etny wystawieniem trylogii tragicznej pt. Etnejki, opartej na lokalnym podaniu), Bakchyli...

Mądre, napisane z humorem opowiadanie Marka Twaina. A tak się ono zaczyna: „Lato nastąpiło i upał najsilniejszy ludzi zmagał w okrutny sposób. Wielu umierało na udar słoneczny, a w armii grasowała dezyderia, ta plaga wojskowości, na którą poradzić tak trudno. Lekarze byli w rozpaczy, leki ich bowiem i nauka — której zresztą niewiele posiadali — wydawały się zupełnie bezskutecznymi. Wówczas cesarz zwołał najsłynniejszych doktorów, surową miał do nich przemowę i zapytał, dlacze...

Tomasz Padura, także Tymko Padura (rzadziej Padurra) herbu Sas (1801-1871) – polsko-ukraiński poeta i kompozytor. Autor pieśni ‘Hej, sokoły’. Autor licznych pieśni (ok. 200 zarówno w języku polskim, jak i ukraińskim) i bardzo popularnych, śpiewanych po wsiach dumek ukraińskich (do których komponował także muzykę) takich jak: ‘Zołotaja Boroda, ‘Roman z Koszyc’, ‘Kozak’, popularyzowanych przez samego Padurę, który w latach 1828–1829 wędrował po Ukrainie w przebraniu dida (dziad...

Publikacja zawiera przykładowe utwory ludowej poezji romańskiej: Chanson Bretonne, Romance Gasconne, Cansó Catalana, Cançao Portugueza, Seguedillas Andaluzes, Canzuna Siciliana, Ciuri (Stornelli) Siciliani, Strambotto Napolitano, Vilote Veneziane, Rispetto Toscano, Stornelli Toscani - przełożył Edward Porębowicz

Ludwig Ferdinand Schmid, pseudonim: Dranmor (1823-1888) był szwajcarskim poetą, który przez wiele lat mieszkał w Brazylii i Paryżu. Podróżował po całej Europie, w 1852 r. został konsulem generalnym Austrii w Brazylii. Od 1860 r. publikował pesymistyczne wiersze pod pseudonimem Dranmor. Jednym z takich właśnie wybitnie pesymistycznych utworów jest „Walc demonów”, w którym znaleźć można te oto wersy: „Na kształt niebiańskich oczu błyskawicy, / Ze złotych szczytów świątnicy / W ...

Wzruszająca opowieść o życiu i losach osiołka, który miał na imię Amorek i najpierw był lubiany, a przynajmniej tak mu się wydawało, potem już go nie obdarzano pieszczotami, aby na koniec zgotować mu los straszny i potraktować jak przedmiot...

Powieść porusza temat czarnoskórych niewolników żyjących na południu USA. Impulsem do jej napisania było uchwalenie w 1850 roku przez Kongres Stanów Zjednoczonych ustawy przeciwko ukrywaniu zbiegłych, czarnoskórych niewolników (kompromis 1850 roku). Książka, ukazująca przemoc i bezwzględność, z jaką traktowano Afroamerykanów, stała się ważnym ideowym argumentem liberalnej Północy w walce o zniesienie niewolnictwa. (Za Wikipedią).

Dwa teksty – Andrzeja Sarwy prozą i Władysława Syrokomli wierszem opowiadające o męczeństwie dominikanów sandomierskich w kościele św. Jakub, gdzie zginęli z rąk Tatarów podczas najazdu na Sandomierz w roku 1260.

Jedno z opowiadań, którego autorem jest Bolesław Prus, właściwie Aleksander Głowacki herbu Prus (1847-1912) – polski pisarz, prozaik, nowelista i publicysta okresu pozytywizmu, współtwórca polskiego realizmu, kronikarz Warszawy, myśliciel i popularyzator wiedzy, działacz społeczny, propagator turystyki pieszej i rowerowej. Jeden z najwybitniejszych i najważniejszych pisarzy w historii literatury polskiej (za Wikipedią). Fragment utworu, który powinien zachęcić do lektury cało...

Inez ma dar, chociaż czasami wydaje jej się, że jest to przekleństwo... widzi przyszłość ludzi, los ich miłości. Sama od lat unika związków, a Święto Zakochanych spędza w pracy jako kelnerka. Jaka przyszłość czeka poszczególnych gości restauracji? Czy znajdą miłość? I kim jest tajemniczy mężczyzna ze stolika numer siedem? Czy Inez odważy się zaryzykować? A Wy? Odważylibyście się skorzystać z daru, aby zobaczyć swoją przyszłość z ukochaną osobą?

„Był przyjemny półmrok, atmosfera jak w starym, dobrym klubie. Zauważyłam, że swoboda, jaka panowała, dotyczyła też sfery seksualnej. Ludzie coraz odważniej sobie poczynali i zaczęło mi świtać, po co właściwie się tutaj zebrali. Nagle poczułam, że ktoś obok mnie siada. – I jak, przyjemnie? – spytał Janusz. – O tak, bardzo. Dziękuję za zaproszenie – odpowiedziałam zgodnie z prawdą. Już powoli zaczynało mi szumieć w głowie. Mężczyzna uśmiechnął się i położył mi dłoń na kolani...

„Wszedł do apartamentu i się zatrzymał. Nie czuł tego zapachu od lat, od dokładnie dwunastu lat. Odłożył torbę na szafkę, ściągnął skórzaną kurtkę i spokojnie ruszył do salonu. Dużo się zmieniło w jego życiu, bardzo dużo. Zrobił czystkę w mieście, rozszerzył swoje wpływy na całe wybrzeże, zlikwidował większość wrogów i się znudził. Zresztą nie pierwszy raz w swoim zbyt długim życiu znudził się i zostawił jedno życie, aby zacząć inne. Walka o władzę i sama władza w końcu zawsz...

„Nie zaglądała tam od momentu, gdy Michał dostał zaproszenie. Poszedł wtedy, zobaczył, zszedł i ją pocałował, a potem poprosił, by nie wchodziła na górę do soboty. Do dwudziestej pierwszej. Wiedziała, że coś przygotowywał, dwa razy był tam z wiertarką, raz z całą torbą. Majtek nie nakładała, miało być dziwkarsko, lubieżnie, niedbale. Jakby wyszła z jakiejś imprezy. Ubrała stary stanik, opuściła ramiączko, na to zwykła czarna bokserka, opięta. Do tego włożyła trampki, wiedzia...

Żona i córka profesora opuszczają miasto i wyjeżdżają na wieś, a on zostaje sam. Na swoich warsztatach z malarstwa poznaje tajemniczą dziewczynę. Czy ich drogi się połączą? Luźna kontynuacja opowiadania „Bardzo upalne lato".

„Szybko pozostawiasz jeden pocałunek na brodzie, aby następnie długo i namiętnie całować moją szyję. Odchylam głowę, abyś miała do niej lepszy dostęp. Przymykam oczy, skupiając się na tych przesiąkających mnie doznaniach. Liżesz i ssiesz skórę, chwilami mocno ją przygryzając i zostawiając po sobie czerwone ślady. Naznaczasz mnie sobą. Nie mam zamiaru narzekać czy ukrywać tego później przed natrętnym światem. Niech patrzą, niech zazdroszczą, niech się zastanawiają, kim jesteś"...

Marek - mężczyzna po czterdziestce i Karolina - córka jego najlepszego przyjaciela i dawnej miłości. Czy mężczyzna ulegnie pokusie i pozwoli, by Małolata go uwiodła? Czy ktoś dostrzeże rozgrywającą się między nimi grę? Jak się skończy pobyt przyjaciół w domku w górach?

„– Wróciłam – krzyknęła w ciszę, ale nie było echa, nie było nic. – Wróciłam, do cholery! – rzuciła plecak na ziemię i ściągnęła buty i skarpetki, poczuła przyjemny chłód ziemi. – Niepotrzebnie – warknął jej do ucha. Stał za nią, przytłaczał, pachniał tak, jak zapamiętała, mocno, wyraziście, bosko. Bała się ruszyć, bała się, że odejdzie. – Nie chciałam odejść – wyszeptała. Mówiła prawdę, nigdy nie chciała odejść, ale gdy odeszła, trudno było wrócić. Bała się, że był tylko wyt...