Promocje na Ebooki

„Wyjął z szuflady biurka podłużne pudełko. Uniosła brwi, ale wzięła pakunek i delikatnie rozerwała czerwony, połyskujący papier. Uniosła wieczko i zobaczyła piękny, skórzany flogger. Rączka owinięta była plecioną skórą, a wychodzące z niej sznurki stanowiły misterną plecionkę z czerwonych i czarnych paseczków. Przesunęła po nich palcami, a potem zanurzyła nos w warkoczykach, by zaciągnąć się cudownym zapachem skóry. – Jak mam to odebrać? – zapytała, obracając w dłoniach preze...

Wspomnienie o dziecięcych latach spędzonych u boku opiekunki Anusi. Panna Kowalska, bo tak się nazywała, mimo szlacheckiego pochodzenia, nie wiodła dostatniego życia. Osierocona ciężko pracowała na to, by wykształcić na księdza swojego brata. Jej ręce nie przypominały gładkich dłoni panienek, a popękana skóra dowodziła wielu godzin spędzonych przy igle i nitce. Dni mijały beztrosko i nikt nie spodziewał się tragedii, która zbliżała się wielkimi krokami.

Maria Konopnicka, jedna z najbardziej cenionych polskich prozaiczek, zabiera czytelników w podróż do północno-wschodnich Włoch. Tam znajduje się historyczne miasto Akwilea, obecnie chętnie odwiedzane przez turystów z całego świata. Autorka rozważa przeszłość tego wyjątkowego miejsca, które, założone przez Rzymian w czasach starożytnych, wielokrotnie padało ofiarą politycznych potyczek. „Dziwne miasto!" – wykrzykuje Konopnicka, a my ruszamy wraz z nią na niecodzienne zwiedzani...

Ojciec Bourjade był cichym, pokornym misjonarzem, który oddał się ewangelizacji ludności papuaskiej, i pełnił tę misję wśród chorób, bagien i niewdzięczności. Wiele lat po tym, jak dokonał żywota i spoczął w skromnym grobie, do brzegu wyspy przybił z Francji uroczysty statek wojskowy z oddziałem marynarzy, którzy pragnęli oddać hołd mogile Bourjade'a. Okazuje się, że misjonarz miał barwną przeszłość - podczas I wojny światowej był jednym z najlepszych bojowych pilotów francus...

„Stanik i majtki ściągam na koniec, gdy podchodzę do okna, aby je zasłonić. Odwlekam ten moment, czasami czeszę włosy, czasami zmywam makijaż. Lubię to, że on tam jest, zdarza się, że to dla niego nie zsuwam szpilek do ostatniej chwili. Gdy mam zły dzień, myślę, jak tym razem to zrobić. Czy zostawić pończochy, czy się wykąpać i pokremować, czy dojść tylko do momentu, gdy opada stanik? Wyobrażam sobie, że on pracuje i też o tym myśli, że czeka na wieczór, ciekawy, co mu pokażę...

„– Ale dobrze – wzdycha, a ja przekręcam się do niej i skubię ustami płatek jej ucha. – Dobrze to dopiero będzie – szepczę. Niewątpliwie na mnie działa. Moja cipka pulsuje rytmicznie. Przekręcam się szybko i siadam na niej okrakiem. Sięgam ręką do jej cipki i tym razem ją pocieram przez materiał. Wypycha biodra. Trę mocniej. Ale po chwili przestaję i słyszę jej jęk zawodu. Nie widzę wyraźnie jej twarzy. Łapię ją za włosy, ściskam je mocno, przybliżam się i szepczę wprost do j...

Zbiór nowel Marii Konopnickiej, w tym tych najbardziej znanych, jak "Dym", "Nasza szkapa" czy "Mendel Gdański". W zwięzłej formie autorce udaje się uchwycić zarówno głębię rodzinnych relacji i piękno kameralnych sytuacji, jak i skomplikowanie procesów społecznych, realne konsekwencje abstrakcyjnych idei.

Maryśka to prosta dziewczyna ze wsi. Pracuje na kuchni, gdzie stara się zarobić na siebie i swojego synka Antosia. Gdy piecze chleb, zawsze odkrawa z ciasta dodatkowy bochen dla Antka, chłopaka z folwarku. Dla nikogo ze wsi nie jest tajemnicą, że Antoś to jego syn, a Maryśka spodziewa się kolejnego dziecka. Tymczasem Antek wyrusza oświadczyć się pannie z dużym posagiem. Tego dnia Maryśka traci nad sobą kontrolę.

Życie na wsi nie należy do najłatwiejszych. Zawsze znajdzie się coś do roboty. A to trzeba krowę wydoić, a to kury nakarmić. Pracy dużo, rąk mało, więc każda pomoc jest na wagę złota. Wsparciem dla gospodarzy jest pan Kurta. Pilnuje dziecka, gdy starsi pracują w polu i ostrzega przed nieznajomymi. Dużo obowiązków jak na psa! Ale pan Kurta jest wyjątkowy. Mimo że ma tylko trzy łapy, radzi sobie z każdym zadaniem.

30-letnia dziewczyna po rozstaniu ze swoim długoletnim partnerem wyjeżdża do nadmorskiej miejscowości, gdzie zamierza sama spędzić święta i Sylwestra. Tam niespodziewanie poznaje młodszego od siebie chłopaka, który zaczyna jej się podobać. On także coś do niej czuje. Czy ta znajomość ma szansę? I jaką rolę w tym wszystkim odegra bursztyn?

Tuż przed świętami Bożego Narodzenia Zuzanna popada w spore kłopoty finansowe. Dzięki namowom najlepszej przyjaciółki zgadza się wynająć pokój nowemu koledze z pracy. Życie pod jednym dachem z bardzo atrakcyjnym i niestereotypowym sublokatorem okazuje się dla niej nie lada wyzwaniem. Sprawy komplikują się jeszcze bardziej, kiedy wychodzi na jaw, że mężczyzna nie powiedział Zuzannie całej prawdy o sobie...

Pan Jourdain marzy o byciu dżentelmenem. Jest pewne, że jeśli będzie postępował zgodnie z radami swoich nauczycieli, stanie się nim. Aby zdobyć serce markizy Dorimeny, naśladuje maniery szlacheckie. Na szczęście Pani Jourdain w porę odkrywa zamiary męża i stara się ostudzić jego zapał. Ponadczasowa komedia analizuje i podkreśla wady arystrokracji.

„Nie zaglądała tam od momentu, gdy Michał dostał zaproszenie. Poszedł wtedy, zobaczył, zszedł i ją pocałował, a potem poprosił, by nie wchodziła na górę do soboty. Do dwudziestej pierwszej. Wiedziała, że coś przygotowywał, dwa razy był tam z wiertarką, raz z całą torbą. Majtek nie nakładała, miało być dziwkarsko, lubieżnie, niedbale. Jakby wyszła z jakiejś imprezy. Ubrała stary stanik, opuściła ramiączko, na to zwykła czarna bokserka, opięta. Do tego włożyła trampki, wiedzia...

„Imaginacja podsuwała mężczyźnie kolejne kadry, które podjudzały wzbierające w nim pożądanie. Fantazjował, jak zapaliwszy papierosa, staje za Marianne, a następnie obejmuje ją wolno w pasie. Wyobrażenie było tak realistyczne, że niemal poczuł na torsie ciepło jej ciała pachnącego fiołkami oraz delikatność nagiej skóry. Chciałby przesunąć ręką wzdłuż kruchego mostka kobiety, dekoltu, szyi, aby na koniec ująć drobną brodę i miękkim ruchem skierować jej twarz ku własnej. Wówczas...

Powieść o sile i potędze dziecięcej miłości, która sprawia, że obdarzony nią człowiek odzyskuje radość oraz sens życia. Jan Artur of Dorincourt jest hrabią zamieszkującym piękny zamek w Anglii. Wystawne życie nie przynosi mu jednak szczęścia – wiekowy i chory staje się coraz bardziej samotny oraz zgorzkniały. Kilka lat po śmierci syna, wiedziony poczuciem obowiązku, postanawia sprowadzić do siebie wnuka oraz jego matkę. Cedryk Errol, pełen życia i radości chłopiec, wniesie do...

Opowiadanie będące studium ludzkiej psychiki. Na francuskim wybrzeżu żyje młoda, zmizerniała kobieta, która nieustannie za czymś wygląda w stronę morza. Jest chora na tęsknotę, jest chora na odległość. Zaczęła tęsknić za swoim realnym mężem. Jej dusza idealizowała postać mężczyzny do tego stopnia, że gdy ten pojawił się w progu, kobieta nie przestawała tęsknić - tęsknić dla samej tęsknoty.

Niewielkie miasteczko może nie oferuje wygód wielkiej metropolii, ale nieustannie dąży do rozwoju. Tylko jedno opuszczone domostwo widocznie odstaje od reszty, przypominając raczej starą wiejską chatę. Wiąże się z nim tajemnicza i tragiczna historia rodziny Duniaków. Michał wraz z żoną długo starali się o dziecko. Kiedy na świat przyszła ich córka wydawało się, że wszystko zacznie układać się po ich myśli. Jednak okazało się, że matka nie jest w stanie wykarmić dziecka i dzie...

Słowo bezpieczeństwa nie powinno być trudne, powinno też być łatwe do wymówienia. Powinno móc wpleść się w ciąg wydarzeń, ale nie pasować do rzeczywistości - tak, aby była pewność, że osoba, która je wypowiada, jest świadoma tego, co robi. To swoisty kod zapewniający bezpieczeństwo. Kobieta, opuszczony dworek w głębi lasu i nieznajomy mężczyzna. Jak daleko można posunąć się w swoich fantazjach?

Młody małżonek próbuje przekonać swoją ciotkę, by pod jego nieobecność przyjęła w swoje progi jego żonę. Mężczyzna musi wyjechać na kilka tygodni w interesach i nie chce zostawiać małżonki bez towarzystwa. Stara panna otoczona gromadką psów zdecydowanie odmawia, boi się zniesławienia w przypadku, gdyby dziewczyna była ciężarna. W tej właśnie chwili służąca informuje, że ktoś podrzucił niemowlę pod drzwi kamienicy ciotki.

Wskaźniki KPI to narzędzia niedoskonałe i prymitywne, a próby zarządzaniabiznesem na ich podstawie są tak samo skuteczne, jak zarządzanie start-upem na podstawiepodręcznika dla służb mundurowych.Svyatoslav Biryulin urodził się i dorastał w Rosji, gdzie zdobył doświadczenie menedżerskie w prywatnym biznesie. Obecnie mieszka i pracuje w Ljubljanie na Słowenii. Jest dyrektorem i właścicielem firmy konsultingowej KVAN, specjalizującej się w opracowywaniu strategii i marketin...

Leonardo Brunetti, dyrektor naczelny korporacji finansowej, jest bogaty, władczy i niezależny. Nie zamierza się nigdy żenić, a jego związki z kobietami szybko się kończą. Ma tylko jedną przyjaciółkę, Nehę Fernandez, która również skupiona jest na karierze. Znają się od siedemnastu lat i zawsze mogą na siebie liczyć. Pewnego dnia Neha przychodzi do Leonarda z nietypową przyjacielską prośbą: chciałaby mieć dziecko i chciałaby, żeby to Leonardo był jego ojcem… 

Lucas Da Silva zlecił Stacey Winner zorganizowanie imprezy dla pracowników. Poznał ją pięć lat temu. Połączyła ich pasja do koni i pierwszy pocałunek. Teraz Lucas czeka niecierpliwie na spotkanie z nią. Jest ciekawy, czy delikatna i nieśmiała Stacey się zmieniła. Gdy się w końcu spotykają, jej uroda i pewność siebie zachwycają Lucasa. Czuje, że musi ją zdobyć, lecz romans z siostrą przyjaciela to nie najlepszy pomysł. Tymczasem, ku zaskoczeniu Lucasa, Stacey przejmuje inicjat...

“Poznań ostoją myśli polskiej” to utwór Stanisława Przybyszewskiego, polskiego pisarza, poety, dramaturga okresu Młodej Polski. Przybyszewski był skandalistą, przedstawicielem cyganerii krakowskiej i nurtu polskiego dekadentyzmu.“Nie pomnę, by kiedykolwiek głębiej rozradowało się moje serce, jak w chwili, gdym wyczytał te wstępne słowa „Ostoi“, spółki wydawniczej w Poznaniu, „mającej na celu teraz właśnie, kiedy ruch wydawniczy w Królestwie i Galicyi prawie całkiem ustał, dać...

“Exegi monumentum” to utwór Stanisława Przybyszewskiego, polskiego pisarza, poety, dramaturga okresu Młodej Polski. Przybyszewski był skandalistą, przedstawicielem cyganerii krakowskiej i nurtu polskiego dekadentyzmu.“ Jeżeli kto mógł o sobie powiedzieć, że stworzył dzieło „aere perennius“, to Stanisław Wyspiański. Jakieś niepomiernie bogate, książęce chłopię z królewskiego rodu. Pogrobowiec — ostatni z Piastowiczów — jakaś zbłąkana dusza ostatniego z Piastów, nigdy jeszcze d...